تأثیر یک جلسه ماساژ اندام تحتانی بر عملکرد آزمون های عملکردی-اجرایی بسکتبالیست های با ناپایداری مزمن مچ پا

سابقه و هدف: پیچ­خوردگی مچ پا یک ناتوانی شایع است که می­تواند بر عملکرد و فعالیت روزانه افراد مبتلا اثر بگذارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر یک جلسه ماساژ اندام تحتانی بر عملکرد آزمون­های عملکردی-اجرایی بسکتبالیست­های با ناپایداری مزمن مچ پا بود. مواد و روش­ها: به همین منظور 20 بسکتبالیست مرد با سابقه آسیب دیدگی مچ پا به صورت تصادفی هدفدار انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ها در دو مرحله قبل و بعد از ماساژ، آزمون­های خمش به جلو، خمش به پایین، جهش به شکل هشت لاتین و جهش جانبی را اجرا کردند. قبل از آزمون، آزمودنی­ها به مدت 5 دقیقه خود را با نرم دویدن (جاگینگ) گرم کردند. ماساژ به مدت 15 دقیقه و به دو روش پتریساژ و تاپوتامنت بر روی اندام تحتانی انجام شد. هر آزمون سه بار اجرا شد و بهترین رکورد ثبت شد. جهت بررسی اثر ماساژ بر عملکرد هر یک از آزمون­ها، میانگین رکورد هر آزمون در پس­آزمون و پیش­آزمون با استفاده از آزمون t همبسته در سطح احتمال (01/0>p) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج، افزایشی معنی­داری را در آزمون­های انعطاف­پذیری به ترتیب به میزان 2/3±9/1 و 5/2±4/2 درصد برای آزمون­های خمش به جلو و خمش به پایین و آزمون جهش جانبی 3/2 ± 1/2 نشان داد (01/0>p). اما رکورد آزمون جهش به شکل هشت لاتین تغییر معنی داری نداشت (01/0>p). نتیجه­ گیری: بنابراین، مطالعه حاضر نشان می دهد عملکرد 10 دقیقه ماساژ اندام تحتانی خلفی و 5 دقیقه ماساژ اندام تحتانی قدامی باعث کاهش آزمون جهش به شکل هشت لاتین و افزایش آزمون های انعطاف پذیری خمش به جلو، خمش به پایین و جهش جانبی می­شود.